Omhelzing van heden en verleden
door Ali Pankow
ZIERIKZEE - Het is meer dan een ingrijpende restauratie van een monumentenpand, vinden bouwondernemer Dick Quant, installateur Rinus Otte van de firma Saman en eigenaresse Victoria Kloek van de patriciërswoning aan het Kraanplein 22 in Zierikzee. Zij zijn de architecten van een innige omhelzing hier tussen heden en verleden.
"Alles is in nauw overleg tot stand gekomen", benadrukt Kloek. Ze kijkt met intens plezier terug op de afgelopen twee jaar waarin deze 16e - 17e eeuwse woning stukje bij beetje op de tijd is teruggewonnen. Veel anderen zouden het bij de ontdekking van alle verborgen gebreken wellicht hebben laten afweten. Zo niet Victoria Kloek. Als beeldend kunstenares heeft ze ook een warm kloppend hart voor architectuur door de eeuwen heen. "En geld om in dit huis te investeren", erkent ze. Quant en Otte knikken instemmend. "Het is geweldig voor dit pand dat iemand zo'n restauratie laat uitvoeren. Weggetimmerde bouwval zou het alternatief zijn."
Eind 2004 begon de restauratie van deze verwaarloosde patriciërswoning, waarin al vijf eeuwen wordt geleefd en gewerkt. Ooit maakte de benedenverdieping deel uit van een serie pakhuizen langs de Oude Haven. Bij de ontdekking van de poortachtige tussendeur en het bijbehorend 'mandeurtje' naar het naastgelegen pand ging een juichkreet op. De contouren ervan zijn nu met okerkleurig pleisterwerk in de fraai gerestaureerde muur gemarkeerd.
Kloek wilde ook de 'littekens' uit het verleden in ere hersteld zien. Geen recht toe, recht aan werk dus, maar grillig uiteenlopende voegen zoals vroeger. Die prachtige muren zaten overigens verstopt achter gipsplaten en leidden daar een zieltogend bestaan. De muren zijn vernieuwd met oud materiaal. "IJsselstenen, Utrechtse stenen en moppen", somt Quant op.
Hij doet voor die oude bouwmaterialen vaak een beroep op gespecialiseerde handelaren in Utrecht. Ware euforie bij de bouwers ontstond bij de vondst van een watergang van weleer, grotendeels afgedekt met eeuwenoude tegeltjes in de hoek van de kelder. Met een glazen plaat in de vloer en een uitgekiende verlichting is op ingenieuze wijze zicht gecreëerd op deze historische zoetwatervoorziening.
Naast dit soort verrassingen, waren er ook momenten van volledige verbijstering. Quant erkent even in alle staten te zijn geweest bij de ontdekking van een grote schouw, die als het ware tegen de muren hing en op geen enkele manier door de balken werd ondersteund. "Levensgevaarlijk", luidde zijn oordeel eveneens over het feit dat een draagbalk bij het trapgat ooit was doorgezaagd. Inzakken van alles wat er boven lag, was zeker niet denkbeeldig.
Uiteindelijk moest het overgrote deel van hout en steen worden gerenoveerd of vervangen. Alle oorspronkelijke koppen van de moederbalken kregen in de strijd tegen de houtrot een uitvoering in kunstharsmortsel. Ook een deel van de kinderbalken werd vervangen.
"Op een bepaald moment was het hier een woud van stutten en konden we van de kelder tot aan het dak heenkijken", zegt Otte. Het unieke van deze restauratie acht hij de verfijnde combinatie van hedendaagse techniek binnen een monumentale ambiance. Als installateur dwong hem dat tot creatieve verwerking van leidingen, stopcontacten en aansluitingen voor digitale apparatuur.
De eigenaresse prijst allen die aan het resultaat hebben bijgedragen. Sherryl Hugget-Evertse bijvoorbeeld, de ontwerpster van de glas-in-lood-ramen, maar ook de slopers die met fluwelen handschoenen de siertegeltjes uit verschillende eeuwen wisten te redden.
Victoria Kloek wil haar ervaring delen met mensen die in stilte willen genieten. Zij houdt tot november dit jaar elke derde donderdag open atelier tussen 13.30 en 16.30 uur, te beginnen op donderdag 22 maart. Haar 'atelier-menu' bestaat uit steen en hout als voorgerecht, gevolgd door een 'amuse-bouche' oftewel het bekijken van de oude waterloop. Verder biedt haar atelier als hoofdgerecht uiteraard kunst in de vorm van schilderijen en pastels. "En als toetje zijn er lettertjes, oftewel een gedicht om mee te nemen. Dit alles is mijn antwoord op de vercommercialisering en het jachtige in de huidige tijd", zegt Kloek. Ze is dolgelukkig met haar gerestaureerde pand. Op de gevel prijkt het woord Vryheydt. Dat is niet de oorspronkelijke naam, maar wel het credo van de eerste verzetsgroep in de 16e eeuw tegen ontwikkelingen in Spanje destijds.
Bron PZC 23 - 02 - 2007
__________________________________________________________________________________________________________________
OPEN MONUMENTENDAG 24 september 2009
'Een huis dat met je praat'
door Marijke Vael. PZC, vrijdag 24 april 2009.
Victoria Kloek voor haar 'Vryheydt'. foto Dirk-Jan Gjeltema
ZIERIKZEE - Schouwen-Duiveland kent een flink aantal huizen en boten met opvallende namen. In deze serie worden ze verklaard.
Victoria Kloek heeft een sterke band met het middeleeuwse pand aan het Kraanplein dat ze in 2002, samen met haar echtgenoot Leendert van Melle, kocht en via een anderhalf jaar durende restauratie zijn ware karakter teruggaf. "Het is een heel lief huis. Een huis dat met je praat. Je voelt dat hier intensief is geleefd; vreugde en verdriet. Omdat ik een optimist ben, ervaar ik vooral de vreugde." Ze wist direct dat ze op deze plek wilde wonen, toen ze met haar man via de Noordhavenpoort Zierikzee binnen reed op zoek naar een huis.
"Leendert wilde na zijn pensionering terug naar 'zijn' Zeeland. Hij werd geboren in Breskens. Zierikzee kende hij van de deltaweek waaraan hij als zeiler deelnam." De stad bekoorde hen vanwege haar ligging aan het water en de vele monumentale panden. "Oudhollandser kan niet," straalt de 64-jarige kunstenares.
Ze is heel blij met de oorspronkelijke details van het huis die tijdens de restauratie tevoorschijn kwamen vanachter gipsplaten wanden en vanonder kapotte marmeren vloeren. "Het was een ruïne, maar voor mij ook een cadeau. Bijvoorbeeld de waterloop van geglazuurde middeleeuwse stenen, waardoor het zoete regenwater vanuit de houten goten naar een waterput liep. Omdat het water in Zierikzee brak was, was hemelwater indertijd kostbaar als goud." Om de monumentale waterloop zichtbaar te houden werd in de vloer van de verdieping erboven een glazen plaat aangebracht.
Via gemeentearchivaris Huib Uil achterhaalde Victoria namen van vroegere bewoners van het patriciërshuis. Het waren veelal personen van aanzien, onder wie mensen uit de raad, schepen, weesmeester en burgemeester mr. Quintijn Jacobsse de Witte. Die laatste kocht het huis in 1601.
Een huisnaam kwam in de eeuwenoude informatie niet voor. Het idee om die aan het pand te geven, ontstond tijdens de restauratie. Tijdens de koffiepauzes met de werklieden praatte ze veel over de authentieke details die te voorschijn kwamen. "Zij vonden dat zo'n bijzonder huis een naam moest hebben." In dat jaar, 2005, was ook het referendum over de Europese grondwet. "Toen we naar aanleiding daarvan over het begrip vrijheid praatten, wist ik ineens dat dit de naam van het huis moest zijn." De huisnaam heeft voor Victoria en haar man betekenis op drie verschillende manieren. "Vrijheid staat voor het oer-Hollandse gevoel van de haven uit, de zee op varen. De naam past daarom bij een huis in een oude havenplaats." De tweede betekenis is vrijheid als abstract begrip. "Wanneer vrijheid 'De Vrijheid' wordt, ontstaat tirannie en daarmee vrijheidsoorlogen. Als gevolg van de Tachtigjarige Oorlog verwierf Nederland als eerste land in Europa vrijheid van godsdienst en drukpers. De spelling 'Vryheydt' herinnert aan die tijd." De derde betekenis komt van het oude begrip Mare Liberum. "In Zeeland wonen betekent letterlijk door zee omarmt worden. De zee die van iedereen is, die niet onderworpen is aan nationale soevereiniteit. Ofwel: 'vrijheid van de zee'."
____________________________________________________________________________________________________________________
Het ‘waarom’ van deze tentoonstelling in Zierikzee
Op het Kraanplein kan men al enkele maanden een ‘raamtentoonstelling’ zien van twee schilderijen,
een pastel en een affiche betreffende een expositie ‘helemaal’ in Heerde.
“Wanneer zien we deze schilderijen hier in je eigen atelier?” is de algemene reactie.
Joop en Victoria Kloek
Op uitnodiging van de ‘Heerder Historische Vereniging’ is van 25 april t/m 11 augustus ’09
een overzichtstentoonstelling georganiseerd van schilderijen van Joop Kloek (1912 - 1992) en zijn dochter Victoria Kloek in Heerde (Gld.). In 1950 hebben de ouders van Victoria Kloek
een kasteeltje betrokken dat in zwaar verval geraakt was. Na een ingrijpende restauratie die
een jaar in beslag nam werd Cultureel Centrum ‘Vosbergen’ geopend. Naast de vele atelier activiteiten werd ‘Vosbergen’ vooral bekend door de jaarlijkse ‘Zomertentoonstellingen’.
Collega’s uit wijde omtrek hebben hier regelmatig geëxposeerd. Met enkelen van hen groeide een vaste samenwerking waaronder de pottenbakker Frans Slot uit Epe. Maandelijks werden kamermuziekavonden bij kaarslicht georganiseerd. Onvergetelijk voor velen is het jaarlijkse zomerconcert van de pianist George van Renesse. Victoria Kloek heeft haar ‘leerschool’ gehad in het atelier van haar vader. Vanaf 1968 werkte zij actief mee in het culturele centrum zodat haar ouders een groot deel van het jaar in Toscane konden verblijven waar Joop Kloek een atelier had. Hier is het Italiaanse werk ontstaan. In 1992 werd besloten om het culturele centrum te sluiten. Victoria vertrok toen naar Frankrijk op zoek naar een eigen atelier. In het licht van de Côte d’Opale hervindt zij haar palet. Vanaf 2005 woont zij in Zierikzee. Ieder jaar stelt zij haar atelier open voor kleinschalige kunstactiviteiten.
Frans Slot
De gemeente Epe herdenkt deze zomer de 100ste geboortedag van de Eper pottenbakker Frans Slot (1907 - 1974) met een bijzondere tentoonstelling in hun gemeentehuis van 2 juli t/m 25 september ’09. Slot is een leerling van Chris Lanooy die zich in 1920 in Epe vestigde.
Frans bleek een getalenteerd draaier. Vanaf 1924 was Frans Slot volwaardig medewerker van Chris Lanooy. Halverwege de oorlog moest Lanooy zijn atelier sluiten omdat hij de benodigde grondstoffen niet meer kon kopen. In 1943 werd Frans door de duitsers te werk gesteld. Direct na de oorlog begon Slot met de inrichting van een eigen pottenbakkerij.
In 1951 kwamen atelier en turfoven in Epe aan de Heerderweg gereed. In 1953 deed hij mee aan de 17e Kunstambachttentoonstelling in Florence (Italië) waar hij het ‘Diploma d’ Onore’ ontving. De laatste jaren van zijn leven zal reuma aan zijn handen hem het werken onmogelijk maken. Enkele van zijn trouwe leerlingen zullen zijn traditie voortzetten.
Tessa Braat
Het kunstenaarsleven van keramiste Tessa Braat en haar echtgenoot de beeldhouwer Ad Braat (1919 - 2000) is in zekere zin te vergelijken met wat zich in Heerde op ‘Vosbergen’ heeft afgespeeld. Zij stonden aan de wieg van de Zeeuwse kunstkring. In de jaren zestig van de vorige eeuw betrokken zij het voormalig Burgerweeshuis in Zierikzee. Er vond een ingrijpende restauratie plaats van het interieur en de tuin. Jaarlijks organiseren zij op deze sfeervolle locatie hun traditionele Zomertentoonstelling zowel in het imposante pand als in de landelijk bekende ‘beeldentuin’. Bij de organisatie van het culturele werk wordt Tessa Braat bijgestaan door haar zonen. Een belangrijk deel van het jaar trekt zij zich terug in haar atelier en wijdt zich zoveel zij kan aan haar kunst. Tijdens hun verlovingstijd raadde Ad haar aan om draailessen te nemen, zij woonde toen nog in Utrecht. Eenmaal getrouwd neemt zij het kunstambacht pottenbakken heel serieus op. “Misschien wel omdat ik zo‘n hekel heb aan het huishouden”, vertelt zij er lachend bij. Wanneer zij in verwachting is van hun eerste kind, en na verloop van tijd niet meer achter de draaibank past, heeft ze alle tijd om zich uitgebreid te verdiepen in het glazuren. Tessa werkt graag zelfstandig en ze heeft haar glazuren onafhankelijk willen onderzoeken. “Tot op de dag van vandaag ben ik heel ‘eigenwijs’ bezig en probeer ik steeds weer nieuwe glazuren uit. Dat moet ook wel, want met al die nieuwe veiligheidsvoorschriften zijn veel oude vertrouwde grondstoffen niet meer verkrijgbaar. En ik wil wel dat het wéér een ‘Tessa’ wordt, maar dat gaat niet vanzelf.”
Ze heeft ze nooit persoonlijk ontmoet maar Tessa Braat is bepaald onder de indruk van de glazuren van o.a. Chris Lanooy en Frans Slot.
De reprise in Zierikzee van de tentoonstelling in Heerde van Joop en Victoria Kloek alsmede de expositie in Epe van Frans Slot (waar een schilderij van Joop Kloek hangt voorstellende een bloemstuk in een pul van Slot) is een mooie aanleiding om het keramisch werk van Frans Slot en Tessa Braat nu gezamenlijk te exposeren.
terug naar startpagina
_____________________________________________________________________________________________________________________
MONUMENTENDAGEN 2008
In het kader van de Monumentendagen staat de deur hier open op:
donderdag 11- vrijdag 12- zaterdag 13 september a.s.
Glaskunstenares Sherryl Huggett - Evertse,
een bekende van vorig jaar, zal deze 3 dagen hier aanwezig zijn
en zij zal u het geboorteproces van een venster in glas in lood laten zien.
Ook heeft zij een kleine expositie van haar werk ingericht .
Sherryl Hugget begon haar opleiding in 1997 bij Hein v.d.Water uit Groningen.
Hij ontdekte al snel haar natuurlijke talent om met glas te werken.
Bij Theo Vermeer specialiseerde zij zich verder in glas in lood.
Bij Jeanne Vat leerde zij de techniek voor het realiseren van Tiffany.
Sherryl Hugett restaureert en werkt tevens in opdracht.
ZONNEMAIRE
tel. 0111 420 460
__________________________________________________________________________________________________________________
TENTOONSTELLING 2008
__________________________________________________________
PZC, vrijdag 25 juli 2008
Verder kijken dan zien loont
door Ali Pankow. vrijdag 25 juli 2008 | 07:47 | Laatst bijgewerkt op: vrijdag 25 juli 2008 | 13:52
foto Marijke Folkertsma.
ZIERIKZEE - Voor even zijn ze met hun werk een samenvoeging aangegaan.
Onder de titel Tijdelijke Fusie exposeert de Franse kunstenaar Alain Verdier zijn foto's en Alexandra Kloek haar schilderingen. Dat gebeurt in het eigen atelier van Kloek in een fraai gerestaureerd monumentenpand aan het Kraanplein in Zierikzee.
Hun werk verschilt nogal, maar wat de makers delen is de beheersing van 'het spel met het licht'.
Specifiek daarmee weten zij de beschouwer uit te dagen verder te kijken dan alleen 'het zien'.
Zowel de foto's van Verdier als de schilderkunst van Kloek getuigen van drang, zoals ze zelf zeggen 'een schoon land van verbeelding te scheppen, waar de zinsbegoocheling regeert'. Beiden streven naar het creëren van sferen. Licht speelt daar een prominente rol in.
Verdier presenteert hier een groot deel van zijn zogeheten Kaluwa-serie: Muse getiteld. Hij creërde hiermee een fotografisch meesterwerk dat hem internationale roem oplevert. Kaluwa staat voor de jonge vrouw die destijds zomaar plotseling voor hem stond in een metrostation: groot, stralend en beeldschoon. "Juffrouw, sorry, ik wil u niet versieren, hier is mijn kaart. Bent u bereid voor mij te poseren?", luidde zijn reactie. De vrouw glimlachte en stemde toe. Voor haar was het de start van een boeiende carrière in de modewereld. Voor hem werd het een fotografisch werkstuk waarmee hij zijn meesterschap bewijst. Zijn credo verwoordt treffend zijn aandrift tot experimenteren: "Het reële is beperkt, maar het mogelijke is immens."
Verdier levert in deze serie verrassende experimenten met licht en kleuren. Het resultaat daarvan gaat veel verder dan fraaie fotocomposities. Hij schept universele beelden van vrouwelijke schoonheid, erotiek, verleiding, maar ook van eenzaamheid, angst en onderdrukking. Een mooi voorbeeld van de noodzaak 'verder te kijken dan het zien' levert vooral een foto van Kaluwa weggedoken in de hoek van een sanitaire ruimte. Universele tragiek treffend gevat in één beeld.
Met schilderingen als Verliefd op de Meerpaal en Buitendijks toont Victoria Kloek haar talent voor sfeertekening door middel van subtiel kleurgebruik in combinatie met persoonlijke bevlogenheid met het Zeeuwse landschap. Zowel de kracht als de kwetsbaarheid van het landschap weet zij daarin op creatieve wijze te verweven. Het Kind Aarde (olieverf op hardboard) van haar hand kijkt de bezoekers van het atelier zo indringend aan dat niemand aan dit werk voorbij lijkt te kunnen gaan zonder zich werkelijk in dit broze, maar weerbaar ogende schepsel te verdiepen.
Expositie Tijdelijke Fusie-Fusion Temporaine, t/m zon. 10 aug., Zierikzee, Atelier Kloek, Kraanplein 22, di. t/m zon.: 11.00 - 17.00 uur.
terug naar startpagina
________________________________________________________________________________________________________
NOVEMBER 2007
DONDERDAG 15
VRIJDAG 16
ZATERDAG 17
OPEN ATELIER 10.30 - 17.00 UUR
3 NEDERLANDSE POTTENBAKKERS
TESSA BRAAT, FRANS SLOT, CHRIS LANNOOY
De voorbereidingen voor deze tentoonstelling beginnen bij Tessa Braat in het voormalig Burger Weeshuis in Zierikzee.
EEN ONTMOETING MET TESSA BRAAT
De Pottenbakker en de Kunstschilder:
Twee bloemstukken van Joop Kloek.
Op beide schilderijen is een pot van Frans Slot afgebeeld.
Op de linker foto staan een pul van Frans Slot en een schaaltje van Lanooy.
VOORBEREIDING
Steven Braat heeft deze tentoonstelling ingericht, zijn moeder Tessa Braat komt de volgende dag kijken.
Steven en ik zijn beide kunstenaars kinderen, geboren en getogen in het atelier. Bij deze opstelling
is Het Atelier uitgangspunt geworden. Dat betekent een veelheid van voorwerpen die losjes in natuurlijke
harmonie bij elkaar staan alsof ze , zoals in de sprookjes uit onze kindertijd , wat met elkaar staan te praten
voordat hun serieuze leven begin: de één komt misschien in een museum, de ander deelt het familie leven.
Toen Tesse Braat binnenkwam was haar eerste reactie: "Hemeltje lief, het lijkt hier wel een atelier."
En dat is precies de bedoeling van Steven, want zo krijgt niemand haar werk ooit te zien.
De fotografe van de PZC Marijke Folkertsma geniet mee van dit voorproefje.
Tessa Braat is inmiddels een begrip, maar wie zijn Frans Slot en Chris Lanooy en hoe is hun onderlinge relatie?
Frans Slot (1909 - 1974) was leerling van Chris Lanooy (1881 - 1948), en Tessa Braat, u kunt het lezen in haar
boek,heeft grote bewondering voor hun werk.De creatief veelzijdige Zeeuw Chris Lanooy (geboren op het eiland
Tholen) was niet alleen keramist,ook als beeldhouwer, glaskunstenaar,kunstschilder en ontwerper
o.a.voor de
Glasfabriek
Leerdam,heeft hij baanbrekend werk verricht. Lanooy zocht de uitdaging op, was zijn leven lang aan het
experimenteren,altijd op zoek naar nieuwe technieken en verandering van stijl. Als jong aanstormend talend kreeg hij al snel
grote bekendheid in binnen- en buitenland. Vanaf 1908 behaalde hij met zijn werk belangrijke prijzen op internationale
exposities en binnen Europa steeg zijn ster. Lanooy was niet alleen een onafhankelijk kunstenaar, hij was bovenal
een vrij mens die zich niet liet dwingen. Dat deze karakter eigenschap tot conflicten zou leiden behoeft geen uitleg.
Door omstandigheden kwamen hij en zijn gezin in 1928 naar de Veluwe waar hij verder de rest van zijn leven in Epe
gewoond en gewerkt heeft. Daar heeft de jonge Frans Slot hem leren kennen en hij heeft de stuurse Lanooy weten
te overtuigen hem als leerling te accepteren. Deze begaafde leerling is qua karakter de absolute tegenpool van zijn
leermeester.Bescheiden en rustig werkt Slot in zijn atelier en sfeervolle huis 'De Clinge' in Epe aan zijn aardewerk,
inspireert zijn leerlingen, is altijd bezig met zijn glazuur. "Hij tovert met kleur" was de mening van kunstschilder Joop Kloek,
( 1912 - 1992 ) Zeeuw van geboorte te Oudelande waar zijn vader predikant was, die in 1950 na een ingrijpende restauratie
een Cultureel Centrum opende op 'Kasteel Vosbergen' te Heerde, een dorp enkele kilometers verwijderd van Epe.
De pottenbakker en de kunstschilder vonden elkaar. Ze hebben hun werk vaak gezamelijk geëxposeerd.Op deze
intieme tentoonstelling zal ook werk van Kloek te bezichtigen zijn waaronder twee bloemstukken in een vaas van Slot.
Braat, Slot en Lanooy zijn bevlogen keramisten.
Middels hun werk voelen we iets aan van hun gemeenschappelijk geheim: het 'weten van tijdloze schoonheid'.
Drie Nederlandse Pottenbakkers
Vooral dankzij de inspirerende medewerking van Tessa en haar zoon Steven Braat is deze tentoonstelling gerealiseerd.
De inrichting van deze expositie was in handen van Steven Braat.
Donderdag 15 november is de 6de en laatste OPEN ATELIER DAG van dit jaar.
Gezien de aard van deze intieme tentoonstelling is het atlier 3 dagen geopend: 15 16 17 november
De getoonde werken zijn niet te koop, maar speciaal voor deze gelegenheid
is een aparte hoek voor verkoop ingericht met werk van Tessa Braat.
________________________________________________________________________________________________________
Unieke expositie keramiek van Lanooy, Slot en Braat
door Ali Pankow
Dinsdag 13 november 2007 - ZIERIKZEE - Onder de titel Drie Nederlandse Pottenbakkers stelt beeldend kunstenares Victoria Kloek haar atelier aan het Kraanplein 22 in Zierikzee deze week drie dagen open voor een unieke expositie keramiek. "Het zijn werkelijk topstukken van drie meesters in het glazuren", zegt de initiatiefneemster. Het gaat over Chris Lanooy (1881-1948), Frans Slot (1909-1974) en Tessa Braat (80 jaar).
Lanooy geldt als grondlegger van de moderne keramiek. Hij werd geboren in Sint Annaland. Slot zag in Lanooy zijn grote leermeester. Overigens moest hij wel moeite doen de stuurse Lanooy te overtuigen hem als leergierige beginneling aan te nemen.
"Slot toonde zich een begaafde leerling en was qua karakter de tegenpool van zijn leraar: bescheiden en rustig. Heel anders dus dan Lanooy die zich zeer bewust was van de ster van zijn talent", vertelt Victoria Kloek uit eigen ervaring. Slot was een goede vriend van haar vader, de kunstschilder Joop Kloek. Zij herinnert zich uit haar jeugd nog de geanimeerde ontmoetingen tussen de beide kunstenaarsgezinnen. "Frans Slot tovert met kleur", was de mening van Joop Kloek die enkele van diens vazen als stilleven heeft geschilderd. Twee van zijn schilderijen zijn ook te zien tijdens de driedaagse tentoonstelling.
"Toen ik een paar jaar geleden, de schalen en vazen van Tessa Braat zag in het Burgerweeshuis, kreeg ik direct associaties met het werk van Frans Slot." Victoria tekende die reactie ook uitgebreid op in het gastenboek. In feite werd daarmee al de kiem gelegd voor de huidige expositie.
Tessa Braat bewondert het werk van Lanooy en Slot, zo staat ook in het boek dat PZC-journalist A. J. Snel in 2003 over haar schreef.
Kloek brengt heel bewust werk van deze drie vooraanstaande Nederlandse pottenbakkers bij elkaar in een intieme tentoonstelling in haar atelier. Zij wil daarmee vooral de focus eens wat extra op Braat richten. "Tessa is zo bescheiden en stelt zich altijd zo dienstbaar op, maar haar werk verdient alle aandacht", vindt Kloek.
Haar atelier is gevestigd in een monumentaal pand in de Zierikzeese binnenstad. De patriciërswoning dateert uit de zestiende eeuw. De benedenverdieping maakte ooit deel uit van een serie pakhuizen langs de Oude Haven. Een poortachtige tussendeur met een bijbehorend 'mandeurtje' naar het naastgelegen pand wijst daar nog op. Met groot respect voor de historie, heeft Kloek dit pand ingrijpend laten restaureren. In goed overleg met de architect en bouwondernemers werd de monumentale woning stukje bij beetje teruggewonnen op de tijd. Begin dit jaar werd de restauratie afgerond. Kloek besloot het fraaie resultaat te delen met belangstellenden. Dat doet zij door dit jaar haar atelier zes keer open te stellen. Met de expositie keramiek rondt zij de serie open atelierdagen af.
Expositie Keramiek, donderdag 15 tot en met zaterdag 17 november, atelier Victoria Kloek, Kraanplein 22, Zierikzee, 10.30 - 17.00 uur.
Bron PZC 13 november 2007
terug naar startpagina
_____________________________________________________________________________________________________
DONDERDAG 18 OKTOBER 2007
OPEN ATELIER 10.30 - 17.00 UUR
THEMA: LEERLING EN ATELIER
WERKSTUKKEN VAN NICOLETTE QUANT
DEZE VIJFDE "OPEN ATELIER"- DAG HEEFT HET KLASSIEKE THEMA: LEERLING EN ATELIER.
NA EEN INTENSIEVE LEERPERIODE VAN 2 JAAR VERLAAT NICOLETTE QUANT MIJN ATELIER.
WE SLUITEN DEZE CREATIEF VRUCHTBARE PERIODE AF MET EEN
OPEN ATELIER - DAG
WAARBIJ ZIJ HET RESULTAAT VAN STUDIES IN PASTEL EN ACRYL LAAT ZIEN.
DE VOORBEREIDING
DONDERDAG 20 SEPTEMBER 2007
OPEN ATELIER 10.00 - 17.00 UUR
GAST: SHERRYL HUGGETT-EVERTSE
GLAS IN LOOD & TIFFANY
SHERRYL HUGGETT WAS DE HEKKENSLUITER VAN DEZE INGRIJPENDE RESTAURATIE.
IN OCTOBER 2006 BRENGT ZIJ HAAR KUNSTIGE GLAS IN LOOD RAAM VOOR DE INSTEEKKAMER.
HET ATELIER KRIJGT HIERDOOR EEN BIJZONDERE LICHTVAL, VOORAL BIJ LAAG WINTERLICHT.
VAAK STAAN MENSEN BUITEN VOOR DE RAMEN TE KIJKEN OM HIERVAN
TE GENIETEN,
SOMS NODIGEN WIJ HEN BINNEN.
.2006
2007 VOORBEREIDINGEN
SHERRYL HUGGETT - EVERTSE
ALS MEISJE VAN 11 JAAR IS ZE MET HAAR OUDERS NEERGESTREKEN OP SCHOUWEN - DUIVELAND,
HET STUKJE NEDERLAND WAAR TOT OP DE DAG VAN VANDAAG HAAR 'THUIS' IS.
HET BEGRIP 'ART & CRAFT ' SPREEKT HAAR ZEER AAN EN ZIJ ZIET ZICHZELF EERDER ALS
AMBACHTSVROUW DAN ALS GLASKUNSTENARES. MISSCHIEN VERRAADT DIT HAAR ENGELSE
ACHTERGROND, WANT SHERRYL IS IN LONDEN GEBOREN EN GETOGEN.
HAAR KUNSTWERKEN WORDEN UITGEVOERD
IN GLAS IN LOOD & TIFFANY.
ZONNEMAIRE
tel. 0111 420 460
ONDERSTAAND:
AFBEELDINGEN VAN EERDERE OPDRACHTEN.
SHERRYL HUGETT RESTAUREERT EN WERKT TEVENS IN OPDRACHT.
terug naar startpagina
Onder de titel Tijdelijke Fusie exposeert de Franse kunstenaar Alain Verdier zijn foto's en Alexandra Kloek haar schilderingen. Dat gebeurt in het eigen atelier van Kloek in een fraai gerestaureerd monumentenpand aan het Kraanplein in Zierikzee. 